Suat Arıkan
SergiRehberi Arşivinden
Güncel Sergi
Gelecek Sergi
Geçmiş Sergiler
Görseller
Küçüklüğünden beri resim yapardı, ama resimden ikmale kaldı !
Istanbul’da Güzel Sanatlar Akademisi’nde Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun atölyesine tam girmek üzereydi ki Ankara onu; Ankara Devlet Konservatuvarı’nda müzik eğitimiyle “opera şarkıcılığı” cezasına çarptırdı. Hergün bağırıp çağıran Arıkan, o yıllarda ancak senede üç-beş kez eline fırça alabildi. Resim adına bu fakirlik yılları uzun sürmedi. Sınıf atlayarak opera “sanatçısı” olup soluğu İstanbul’da aldı.
Resim yapmak hiç kimsenin tekelinde değildir ona gore. Evet, herkes şarkı söylemeli ama aynı zamanda resim de yapmalı. “ama benim yeteneğim yok!” diyenlere hep güler. Ona gore, karşı konulmaz bir dürtüye eşlik eden emek ve sabır gerek.
“Desen resmin temelidir !” onun da rehberi oldu. Bulduğu heryere desen yaptı. Bu; defter yoksa, bir peçete ya da tabak altı servis kağıdı, ya da konser program broşürüydü. Çizgiyi-lekeyi kabul eden her yüzey onu tahrik ediyordu adeta. Ava çıkmış bir avcıydı sanki , avını yakaladığında onu öldüren değil ölümsüzleştiren…
Arıkan, etrafında gördüğü kişileri, nesneleri değil, artık yaşanan olay ve durumları bile sanki bir resim gibi gördüğünü söyler. Artık dünya bir resimdir ! ona gore.
Resmindeki dışavuruş tekniği hergün büyük değişim gösterse de resminin içinde, müziğin lirizmi vardır. Rossini, Donizetti, Bellini’nin melodileri vardır.
|
