İzzet Ziya
SergiRehberi Arşivinden
Güncel Sergi
Gelecek Sergi
Geçmiş Sergiler
Görseller
1880 İstanbul doğumlu.
Trablus Gümrük Nazırı olarak tanınan, Bab-ı Âlî mensuplarından Turnazade Ziya Bey’in oğlu olan İzzet Ziya, Bingazi Frerler Mektebi’nde gördüğü ilk eğitimi sonrasında 1897 yılında Sanayi-i Nefise Mektebi’ne girer. Çocukluğundan beri resim, edebiyat ve musikî ile iç içe olan İzzet Ziya, resim eğitiminde karar kıldıktan sonra girdiği bu okulda Osman Hamdi Bey’in müdürlüğü döneminde Salvator Valeri ve Joseph Warnia Zarzecki’nin öğrencisi olur. 1903 yılında Sanayi-i Nefise’yi birincilikle bitirerek eğitiminin ikinci aşaması için Paris’e gider. Paris’te, oraya yerleşmiş olan, Jöntürklerden Galip Bey (Bahtiyar) ile tanışır. Daha sonraki yıllarda Mihri (Müşfik) Hanım’a da ders veren Galip Bey, İzzet Ziya’nın eğitiminde önemli bir yer edinir.
İzzet Ziya, Paris’ten İstanbul’a döndükten sonra, Osmanlı Sarayı’nda Mabeyn Katipliği’ne getirilir. Trablusgarp Savaşı nedeniyle İstanbul’dan ayrılmak zorunda kalan saray ressamı Fausto Zonaro’nun yerine, o sırada saray mimarı olan Vedat Bey’in (Tek) bir ressam ve desinatöre ihtiyaç duyduğunu belirtmesi üzerine İzzet Ziya atanır. Ancak Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve ardından I.Dünya Savaşı gibi birbirini izleyen savaşlar nedeniyle Saray’ın sanata olan yatırımı kesintiye uğramıştır. Fransızların Tarabya’daki yazlık sefarethanelerinde bulunan III.Selim Portresi’nin sefarethanede çıkan yangınla birlikte yok olması üzerine Sultan Reşat, Fransızlara hediye etmek üzere İzzet Ziya’ya III.Selim Portresi siparişi verir. Portre çok beğenilir; Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Gazetesi, Şehbal gibi dönemin yayınlarında İzzet Ziya’dan ve portresinden övgüyle söz edilir. Bu portre sayesinde İzzet Ziya’ya Fransız hükümeti tarafından maarif nişanının birinci rütbesi verilir ve konuyla ilgili olarak Osmanlı hükümetine teşekkür yazısı yazılır.
Akademik anlayıştaki yağlıboya portreleri ve figürlü kompozisyonlarıyla tanınan İzzet Ziya, çeşitli dergilerin kapaklarını resimleme görevini üstlenmiş; tarihi konulu yazılara ve hikayelere illüstrasyonlar yapmıştır. Paris’te bulunduğu yıllarda Galip Bey sayesinde tanıştığı L.Sabattier ve Sem’in desen anlayışından etkilenen İzzet Ziya çok sayıda karikatür gerçekleştirdiyse de bunların bir kısmını imzalamamıştır. İlk karikatürlerini “Kalem”de yayınlamış; bir dönem “Resimli Gazete”de çalışmış ve daha sonra “Yeni Kitap”ta İstanbul kadınlarını konu edinen çizimler yapmıştır. Sanatçının, çağdaşı olan karikatürist Cemil Cem Bey’in de bir portresini yaptığı bilinmektedir.
Türk resminin figürle pek karşılaşmadığımız ilk döneminde çıplak figürü konu edinmesiyle dikkat çeken İzzet Ziya, 1916 yılındaki Galatasaray Sergisi’nde “Kayalarda”, “Sandal İçinde”, “Bir Etüd”, “Güneş Banyosu”; 1917 sergisinde “Sandal Yıkayan”, “Temmuzda Pendik Sahili”, “Yaz Denizi”, “Böyle mi Çizeceksiniz”, “Deniz Vaktinde”, “Tefekkür”, “Tren”, “Elem-i Aşk”, “Kayalar Üzerinde”, “Dalga”; 1919 sergisinde “Bir Hanım Portresi”, “Kumsalda” (Bu yıla ait sergi kataloğunda eserlerini verdiğimiz sanatçının adı İzzet Bey olarak geçiyor. Diğer yıllarda sanatçıya, İzzet Ziya Bey olarak yer verilmiş. Dolayısıyla İzzet Bey ve İzzet Ziya Bey’in aynı kişi olup olmadığı bilgisine sahip değiliz. “Kumsalda” tablosunun İzzet Ziya’nın tablo isimleriyle benzerliği nedeniyle bu isimlerin aynı kişiyi imleyebileceğini düşündük ve listemize dahil ettik.) ; 1920 yılında “Zamane Sürprizi”, “Falez Gölgesinde”, “Bir Kadın Başı”, “Güneşte”, “Hayal”; “1921 sergisinde “Eşber-i Okurken”, “Temmuz Güneşi”; 1922 yılında “Florya’dan Bir Parça”, “Florya’dan Bir Parça”, “Kumsalda Çocuk”, “Pavli Adasında”, “Dış Fenerde Sahil”, “Kaya Üstünde”, “İbn-i Mevsi’den Bir Eskiz”, “Kotranın Sandalında”, “Balıkçının Çocuğu” adlı tablolarını sergiler. 1922 yılı sergisi katıldığı son Galatasaray Sergisi olur.
1934 yılında Rumelihisarı’ndaki evinde ölen İzzet Ziya’nın resimleri bugün çeşitli özel koleksiyonlara dağılmış durumdadır.
|
